خداحافظی آلمان با سوخت فسیلی تا 2100

سیستم انرژی جهانی پایدار نیست و به وضوح با منابع فزاینده‌ای که اغلب نا پایدار است و تغییرات اقلیمی است، به وضوح نشان داده می‌شود. برنامه‌های فراگیر برای تغییر آن در درجه اول با کمک فن آوری‌های دیجیتال و سیستم‌های تولید انرژی توزیع شده. هدف از این طرح‌ها صرف سوختن فسیلی است. شبکه Footprint Global یکی از معروف‌ترین موسسات تحقیقاتی است که به چالش‌های موجود در جهان دچار کمبود منابع می‌پردازد.

به گزارش <<انرژی امروز>> از زیمنس، اخیراً به این نکته اشاره شده است که بشر در حال مصرف ۵۰ درصد منابع بیشتر از زمین می‌تواند عرضه کند. در عین حال، سطح بالای انتشار گازهای دی اکسید کربن، دمای هوا را به آرامی، اما بطور پیوسته افزایش می‌دهد.

زمان برای پایداری

اگر کاری برای اکو سیستم نکنیم که با ظرافت به تعادل رسیده و برای غذا و دیگر مواد مورد نیازمان مانند آب تازه به آن نیاز داریم، به زودی از بین خواهد رفت. با این حال، چالش‌هایی که تهدیدی برای محیط زیست تلقی می‌شوند تنها زمانی قابل دستیابی هستند که اقتصادهای بزرگ دنیا و سیستم‌های انرژی‌شان هر چه بیشتر به انرژی‌های تجدید پذیر روی بیاورند. از یک طرف، برای این کار باید تأکید بر استفاده‌ دوباره از مواد اولیه و بازیابی و اقتصاد چرخشی باشد. از طرف دیگر انرژی‌های تجدید پذیر باید بتوانند پاسخگوی نیازهای بیشتری از ما باشند در حالی که مصرف انرژی هم باید در نتیجه‌ی کارایی بیشتر منابع انرژی رو به کاهش باشد.

آیا این یک خیال واهی است؟ نه واقعاً! طرح کلی این نوع سیستم‌های انرژی تجدید پذیر در آلمان کم‌کم روشن شده است. آلمان با طرح «انتقال انرژی»‌اش، اولین کشوری در دنیا است که هدف جاه طلبانه‌ منابع انرژی تجدید پذیر را برای خود برگزیده است. اگر بخواهیم به آسانی این موضوع را توضیح دهیم، دولت آلمان به دنبال اهداف زیر است:
خروج کامل از انرژی هسته‌ای تا سال ۲۰۲۲، تولید ۸۰ درصد برق کل کشور تنها با استفاده از منابع تجدید پذیر تا سال ۲۰۵۰ و کاهش ۸۰ درصدی گازهای گل‌خانه‌ای در سال‌های بین ۱۹۹۰ و ۲۰۵۰

برنامه مدل انرژی

انتقال انرژی آلمان توسط سایر کشورها تحت نظارت است. بسیاری متوجه شده‌اند که باید اقدامات لازم را علیه تغییرات اقلیمی و افزایش کمبود منابع انجام دهند. علاوه بر این، آنها نیز متوجه شده‌اند که این چالش را تنها می‌توان با تأمین یک منبع ثابت از برق از منابع تجدید پذیر انرژی، برطرف کرد.

با این حال، پیشرفت‌های تکنولوژیکی و نوآوری‌های عمده در بخش انرژی لازم خواهد بود تا این امکان را فراهم کند. علاوه بر این، چنین پیشرفت‌هایی در بسیاری از زمینه ها، از جمله بهره وری انرژی و تولید، انتقال و ذخیره برق، باید انجام شود. این اقدامات باید در مجموع ۱۱ منطقه انجام شود. تا زمانی که این کار انجام نشود، می‌تواند یک سیستم انرژی پایدار ایجاد شود. خبر خوب این است که ما مجبور نیستیم فن آوری‌های کاملاً جدید را اختراع کنیم، چرا که بسیاری از راه حل‌های مورد نیاز در حال حاضر در دسترس هستند یا در حال توسعه هستند.

خداحافظی با سوخت‌های فسیلی

دولت‌ها این مقدار را افزایش می‌دهند. به منظور اختراع در عصر جدید برق، سران کشورهای G۷ در نشست، آلمان‌ها، اعلام کردند که آنها تا سال ۲۱۰۰ تمام اقتصاد خود را با عدم استفاده از سوخت‌های فسیلی و استفاده از الکتریسیته به عنوان منبع جهانی انرژی، کاملاً از سوخت‌های کربنی جدا کنند. در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در پاریس در دسامبر ۲۰۱۵، کشورهای عضو موافقت‌نامه حفاظت از آب و هوا جدید را برای تکمیل پروتکل کیوتو تصویب کردند. این یک گام مهم در جهت درست است. با این حال، همانطور که نمودارها و سایر واقعیت‌ها به وضوح نشان می‌دهد، تلاش‌های زیادی برای دستیابی به تغییر در میزان انتشار در سال ۲۰۲۰، تا تغییرات آب و هوایی از هدف دو درجه سلسیوس انجام شده است. این گام ها چالش‌ها و همچنین فرصت‌ها برای بشر، طبیعت و اقتصاد را در بر می‌گیرد.